جدول جو
جدول جو

معنی حسین تبانی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین تبانی
(تَ)
حسین بن احمد بن علی بن محمدالتبانی مکنی به ابوعبدالله. وی از ابوالفتح احمد بن الحسن بن سهل... البصری الواعظ و ابوالحسن علی بن احمد بن عبدالرحمن العزال و ابومحمد بن السقا و غیرهم حدیث کرد و از وی ابوالبرکات ابراهیم بن محمد بن خلف الحماری روایت کرده است. (انساب سمعانی ورق 103 الف)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حُ سَ نِ قَبْ با)
ابن محمد بن زیاد نیشابوری مکنی به ابوعلی قبانی محدث و مورخ. متولد در خراسان در سال دویست وده و اندی و متوفی در 289 هجری قمری / 902 میلادی سفرها کرد و حدیثها شنید و گفت، و مسندی نگاشت. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 18) (الوافی بالوفیات ج 11 ص 111) (تهذیب التهذیب) (تذکره الحفاظ) (شذرات الذهب) (مرآت الجنان) (هدیه العارفین ج 1 ص 304). و در برخی موارد قبائی آمده است. و رجوع به ابوعلی حسینی شود
ابن علی منجم. او راست: ’اوضح الدلائل’ در علم هیئت. و در 952 هجری قمری 1545/ میلادی درگذشته است. (ایضاح المکنون ج 1ص 150) (معجم المؤلفین) (هدیه العارفین ج 1 ص 318)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ دَ)
ابن سلیم بن سلامه بن سلمان بن عوض بن داود بن سلمان دجانی شاعر (1202- 1274 هجری قمری / 1818- 1888 میلادی). عرب و مفتی یافا بود و در مکه درگذشت. وی تألیفاتی دارد. (معجم المؤلفین از ایضاح المکنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 330)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حَرْ را)
ابن محمد بن ابی معشر مودود سلمی جزری مکنی به ابوعروبه محدث مورخ. متولد پس از 320 هجری قمری 835/ میلادی و متوفی در 318 هجری قمری 930/ میلادی او راست: تاریخ الجزیرتین و جز آن. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 272) (فهرست ابن الندیم ص 230) (تذکره الحفاظ ذهبی ج 2 ص 304) (کشف الظنون) (فهرست ظاهریه) (ایضاح المکنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 305)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ جَیْ یا)
ابن محمد بن احمد غسانی اندلسی جیانی مکنی به ابوعلی نسابۀ حافظ لغوی شاعر. درمحرم 427 هجری قمری 1035/ میلادی متولد شد و در 12 شعبان 498 هجری قمری 1105/ میلادی درگذشته است. او راست: تقیید المهمل و تمییز المشکل’. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 12 ص 34) (الوافی بالوفیات ج 11 ص 105) (وفیات الاعیان ج 1 ص 198) (بدایۀ ابن کثیر ج 12 ص 165) (تذکره الحفاظ ج 4 ص 30) (شذرات الذهب ج 3 ص 408 و 231) (مرآت الجنان ج 3 ص 46) (کشف الظنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 311)
ابن عبدالله بن عبدالعزیز بن محمد جیانی فهری غرناطی بلنسی حافظ معروف به ابن ناظر. رجوع به حسین غرناطی شود
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ)
ابن عبدالله معروف به ابن المدرس. او راست: شرح عوامل مائه و اسباب قوس و قزح و در 926 هجری قمری 1520/ میلادی درگذشت. (اعلام زرکلی ج 2 ص 262) (معجم المؤلفین) و در هدیه العارفین ج 1 ص 317 او را توقادی پسر عبدالرحمان و ملقب به حسام الدین رومی نگاشته و یک شرح تجرید و یک شرح مواقف بدو نسبت داده است
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ لُمْ)
محمد حسین لنبانی، ابن حسن جیلانی اصفهانی در گذشتۀ 1129 هجری قمری از علمای سدۀ دوازدهم هجری و چند کتاب او در ذریعه و روضات یادشده است و پدرش ملا حسن گیلانی مدرس مسجد جامع اصفهان بود. (ذریعه ج 6 ص 86 و 94 و ج 9 ص 242) (روضات 198)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَنِ شَ)
ابن عبدالله بن مسعود شبامی مسعودی نحوی مقری ادیب شاعر. او راست: ’الاغراب فی الاعراب’. و در1146 هجری قمری 1733/ میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ شَ)
وی ’صرف الهنا علی نیل المنی’ را در صرف به سال 1299 هجری قمری 1882/ میلادی تألیف کرده است. (معجم المؤلفین ج 4 ص 11)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ زِ)
شیرازی لغوی ضریر. او راست: ’شرح مقامات حریری’. وی در 695 ه. ق. زنده بود. (معجم المؤلفین از ایضاح المکنون)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ عَ)
ابن قاسم بن علی عیانی ملقب به مهدی لدین الله از ائمۀ زیدیان یمن و ساکن صنعاء بود. در 384 هجری قمری 994/ میلادی متولد و در جنگی در بون (در شمال صنعاء) در 404 هجری قمری 1013/ میلادی درگذشت. او راست: ’التحدی للعلماء و الجهال’ و ’تفسیر غریب القرآن’. (معجم المؤلفین از اعلام زرکلی چ 2 ج 2 ص 274) (هدیه العارفین ج 1 ص 307) (ذریعه ج 4 ص 486)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ عُ)
ابن علی بن صلاح بن محمد بن احمد عبالی حسنی. در حصن الظفیر در محرم 1080 هجری قمری / 1669 میلادی درگذشت. مؤلفاتی دارد. (معجم المؤلفین از ملحق بدر الطالع ص 87)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ عَبْ با)
ابن محمد نبهانی حلبی حنفی کتابشناس. متوفی به حلب در 1095 هجری قمری 1674/ میلادی او راست: ’الجامع للاثار’ در فهرست کتب و کتاب شناسی. (معجم المؤلفین از هدیه العارفین ج 1 ص 323)
ابن علی عباس معروف به سافون. حاکم کوکبان در سدۀ دوازدهم هجری بود چند ارجوزه در علم کلام داشت. (معجم المؤلفین از نشر العرف ج 1 ص 586)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ)
حیدر بن شریف احمد حریری صفوی. ساکن موصل (1121-1129 هجری قمری). او راست: حاشیه بر حاشیۀ میرزا جان باغنوی بر اثبات الواجب دوانی، و حاشیۀ دیگر بر تعلیقات میرسید شریف. (هدیه العارفین ج 1 ص 343)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ)
دهی است از دهستان کاکاوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد. واقع در 54هزارگزی شمال باختری نورآباد و 22هزارگزی باختر راه خرم آباد به کرمانشاه. ناحیه ای است تپه ماهور. سردسیر مالاریایی. دارای 120 تن سکنه میباشد. فارسی و لری زبانند. محصولات آنجا غلات، لبنیات. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. و راه مالرو است. ساکنین از طایفه غیب غلام بوده برای تعلیف احشام زمستان به قشلاق میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ)
ابن عمر. منسوب به جد خویش و محدث است. در تاریخ اسلام، محدث به عنوان فردی شناخته می شود که تلاش دارد تا سنت پیامبر اسلام را بدون هیچگونه تغییر یا تحریف، به نسل های بعدی منتقل کند. این افراد در جوامع علمی و دینی، از مقام والایی برخوردار بودند. مهم ترین ویژگی محدثان دقت در انتقال احادیث صحیح است، چرا که حفظ دقت در نقل، به ویژه در دوران هایی که دشمنان اسلام در حال تحریف آن بودند، امری ضروری بود.
لغت نامه دهخدا